I DKE I Dolnośląski Kongres Energetyczny
Dolnośląski Kongres Energetyczny - Nowa strategia dla polskiego rynku gazu poświęcony jest zagadnieniom bezpieczeństwa energetycznego i kierunkom liberalizacji rynku gazu w Polsce. Głównym celem przedstawionych w jego trakcie referatów i przeprowadzonych dyskusji jest sformułowanie konkretnych propozycji dla nowej polityki wobec rynku gazu ziemnego w Polsce a także nowych rozwiązań i koncepcji sprzyjających rozwojowi rynków paliwowo-energetycznych w Polsce i Europie Środkowej.
Termin
Miejsce
Haston City Hotel – sala Chrysler
ul. Irysowa 1-3, 51-117 Wrocław
- Rejestracja uczestników
- Adam Węgrzyn - Prezes Zarządu Dolnośląski Instytut Studiów Energetycznych
- Wystąpienie Posła do Parlamentu Europejskiego Dawida Jackiewicza, wystąpienie Posła do Parlamentu RP Piotra Naimskiego, wystąpienie przedstawiciela Biura Bezpieczeństwa Narodowego Pawła Turowskiego
- Przerwa kawowa
- Jan Chadam, Prezes Zarządu OGP GAZ-SYSTEM S.A. - Infrastruktura gazowa jako narzędzie bezpieczeństwa energetycznego Polski,
- Ireneusz Łazor, Prezes Zarządu Towarowa Giełda Energii S.A. – Hub gazowy, Polska strategicznym rynkiem gazu w Europie,
- Waldemar Wójcik, Wiceprezes Zarządu PGNiG S.A. – Liberalizacja rynku gazu, wydobycie krajowe i magazynowanie gazu,
- Rafał Wittmann, Członek Zarządu ENTSOG – Polityka infrastrukturalna Unii Europejskiej w zakresie transportu gazu.
- Przerwa kawowa
- Piotr Woźniak - były Minister Gospodarki,
- Krzysztof Hnatio – Prezes Zarządu Nysagaz Sp. z o.o. GK PGNiG,
- Andrzej Sikora – Prezes Zarządu Instytut Studiów Energetycznych,
- Michał Pietrek - Wiceprezes Zarządu Izostal S.A.,
- Piotr Musiał – Wiceprezes Zarządu Control Process S.A.,
- Marcin Sienkiewicz – Wiceprezes Zarządu Dolnośląski Instytut Studiów Energetycznych,
- Remigiusz Nowakowski – Członek Zarządu Dolnośląski Instytut Studiów Energetycznych,
- Czesław Rybak – Członek Zarządu BINASE Sp. z o.o.,
- Konrad Śniatała – Prezes Zarządu ATREM S.A.,
- Dariusz Gil - Prezes Zarządu TECHMADEX S.A..
- Podsumowanie, najważniejsze konkluzje – dr Adam Węgrzyn
- Lunch
Prelegenci
Prelegenci
Piotr Naimski
Przedstawiciel BBN
Rafał Wittmann
Ireneusz Łazor
Waldemar Wójcik
Prelegenci
Piotr Musiał
Piotr Woźniak
Jan Chadam
Czesław Rybak
Krzysztof Hnatio
Prelegenci
Adam Matkowski
Marcin Sienkiewicz
Adam Węgrzyn
Remigiusz Nowakowski
Partnerzy
Partner merytoryczny


Patron medialny





Konkluzje
- Polski rynek gazu ziemnego w 2015 roku nie jest wciąż bezpieczny. Ryzyko ograniczenia lub przerwania dostaw gazu z kierunku wschodniego jest wciąż realne.
- Warunki ekonomiczne importu gazu ziemnego do Polski są nadal niekorzystne. Cena gazu jest wysoka a mechanizm jej ustalania narzucany jest przez rosyjskiego dostawcę.
- Działające na granicy polsko - niemieckiej (w Lasowie) i polsko–czeskiej interkonektory oraz rewers na rurociągu Jamalskim nie stanowią wystarczającej gwarancji bezpieczeństwa dla polskiego rynku gazu. Infrastruktura ta, choć ważna, nie daje pełnej dywersyfikacji dostaw zewnętrznych gazu ziemnego do Polski.
- Gaz ziemny jest paliwem wysoce upolitycznionym. Federacja Rosyjska traktuje gaz ziemny jako jedno z głównych źródeł swoich dochodów i jednocześnie jako skuteczny, ekonomiczny instrument oddziaływania na otoczenie międzynarodowe. Sformułowana w ostatnich latach istnienia Związku Sowieckiego doktryna Julija Kwicińskiego i Walentin Falina nadal obowiązuje. Zakłada ona zastąpienie militarnej kontroli Moskwy nad Europą Środkową i Wschodnią kontrolą energetyczną realizowaną poprzez zmonopolizowanie dostaw ropy i gazu ziemnego.
- Zachodni członkowie Unii Europejskiej nie postrzegają gazowej dominacji Rosji w kategoriach problemu czy zagrożenia. Dla zachodnich rządów i koncernów energetycznych Federacja Rosyjska jawi się jako atrakcyjny partner polityczny i biznesowy. Głęboka współpraca z Rosją w sektorze gazu ziemnego rozwija się szczególnie w przypadku Niemiec. To czołowe państwo UE prowadzi w tej dziedzinie bardzo konsekwentną i już długoletnią politykę. Jej owocem jest m.in. rozbudowywany o kolejne nitki Nord Stream. Podpisane przez niemieckie firmy porozumienia we Władywostoku świadczy o lekceważeniu przez niektóre państwa Unii Europejskiej wspólnej polityki energetycznej zmierzającej do zabezpieczenia dostaw surowców energetycznych do wspólnoty poprzez ich dywersyfikację.
- Liberalizacja rynku gazu ziemnego w Polsce jest realizowana, jednak stan zaawansowania tego procesu jest jeszcze niedostateczny. Na przeszkodzie pełnego uwolnienia rynku stoją bariery administracyjne oraz infrastrukturalne. Pozytywnym osiągnięciem jest uruchomienie na Towarowej Giełdzie Energii handlu gazem ziemnym jednak płynność tego rynku, w porównaniu do innych giełd europejskich, jest niezadowalająca.
- Na rynku inwestycyjnym w Polsce panuje głęboka nierównowaga między inwestorami a polskimi firmami wykonawczymi. Nierównowaga ta objawia się przerzuceniem wszelkich ryzyk związanych z realizacją inwestycji na barki wykonawcy przy jednoczesnym stosowaniu jedynego kryterium wyboru w przetargach jakim jest niska cena. Za niekorzystne zjawisko uznać można natomiast preferowanie zagranicznych firm wykonawczych, które de facto uzyskały uprzywilejowaną pozycje na rynku względem polskich konkurentów.
Rekomendacje
W związku z powyższym DISE rekomenduje następujące działania:
- Sprawne dokończenie budowy terminala LNG w Świnoujściu i włączenie go do polskiego sytemu transportu gazu. Należy także przeprowadzić audyt procesu inwestycyjnego i ustalić prawdziwe przyczyny przekroczenia kolejnych terminów jego zakończenia i znacznego wzrostu ceny za wykonawstwo (sprawa kar umownych wymaga wyjaśnienia).
- Zbudowanie drugiego terminala LNG w rejonie Zatoki Gdańskiej o możliwościach regazyfikacyjnych na poziomie do 3 mld m³ gazu ziemnego rocznie. Należy przy tym rozważyć opcję terminala pływającego i przystosowania do odbioru CNG.
- Kontynuacja i finalizacja budowy korytarza transportu gazu Północ-Południe. W ramach tego projektu powinny powstać kolejne interkonektory na granicy z Czechami od Kędzierzyna do Libhost i Słowacją na odcinku Strachocina - Kapuszany. Należy także rozważyć obniżenie kosztów budowy i eksploatacji planowanego połączenia z Litwą, na którego budowę intensywnie nalega Komisja Europejska.
- Powrót do projektu rurociągu Baltic Pipe łączącego Polskę ze skandynawskimi złożami gazu na Morzu Północnym. Należy zadbać o poparcie rządów Danii i Norwegii w tym zakresie.
- Rozbudowanie istniejących magazynów gazu i budowa nowych. Obecnie pojemności te kształtują się na poziomie poniżej 3 mld m3, co stanowi zabezpieczenie jedynie 6 tygodniowego zużycia gazu w okresie zimowym. Zdolności magazynowe powinny być co najmniej podwojone.
- Zintensyfikowanie prac poszukiwawczych i wydobywczych zwiększających krajowe rezerwy i wydobycie gazu ziemnego.
- Utworzenie polskiego hubu gazowego zlokalizowanego na Dolnym Śląsku gdzie znajduje się największy polski magazyn gazu w Wierzchowicach. W realizacje tego projektu zaangażowane być powinny spółki skarbu państwa: Towarowa Giełda Energii, GAZ-SYSTEM i PGNiG. Przyszły hub gazowy powinien świadczyć usługi dla państw należących do Grupy Wyszehradzkiej, Chorwacji oraz republik nadbałtyckich. W projekt można zatem zaangażować partnerów z Europy Środkowej. Hub gazowy przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa rynku w Polsce i Europie Środkowej, zwiększy płynność i transparentność handlu gazem. Dla zwiększenia funkcjonalności Polskiego hubu gazowego oraz korytarza przesyłowego Północ - Południe należy rozważyć koncepcję budowy euromagazynów np. w wyczerpującym się złożu Załęcze.
- Uczynienia z PGNIG lidera na środkowoeuropejskim a następnie ważnym graczem na unijnym rynku gazu ziemnego.
- Zniesienie barier administracyjnych nadmiernie spowalniających i utrudniających realizację szczególnie liniowej infrastruktury transportowej. W tym celu należy opracować i uchwalić ustawę korytarzową i węglowodorową lub jedną specustawę łączącą obydwie.
- Inwestycje infrastrukturalne w sektorze gazu ziemnego powinny być wykonywane w pierwszej kolejności przez rodzime firmy wykonawcze.