Jak wygląda recykling odpadów jądrowych? Posłużmy się przykładem technologii BWRX-300: w wyładowanym, użytym paliwie reaktorów jest tylko 4% prawdziwego, bezużytecznego „popiołu jądrowego”, 96% to uran, pluton i inne pierwiastki zwane mniejszymi aktynowcami. Recykling polega w skrócie na chemicznym lub fizykochemicznym oddzieleniu w użytym paliwie produktów rozszczepienia, od uranu, plutonu i innych mniejszych pierwiastków tej grupy. Uran, pluton i mniejsze aktynowce mogą być ponownie użyte do produkcji nowego paliwa w bardzo eleganckim schemacie recyklingu.

Jest bardzo prawdopodobne, że w okresie eksploatacji reaktorów typu SMR rozwinie się dostatecznie technologia przeróbki użytego paliwa i wówczas UŻ zostanie przetransportowane do zakładu przeróbki paliwa jądrowego w celu odzyskania uranu i pierwiastków transuranowych, które mogą być świetnym zasileniem dla reaktorów 4 Generacji. W tym przypadku ilość i objętość wysokoaktywnych odpadów radioaktywnych zmniejszy się znacznie, kosztem lekkiego zwiększenia strumieni średnio- i nisko-aktywnych odpadów.

Wszystko zależeć będzie od EKONOMII. Dzisiejsza, istniejąca technologia przeróbki i recyklingu użytego paliwa jest wciąż droższa w porównaniu z cenami paliwa bez recyklingu. Jeśli ceny uranu na rynku wzrosną i jeśli technologia recyklingu się rozwinie – ponowne wykorzystanie będzie rzeczą oczywistą i konieczną. Recykling użytego paliwa może wielokrotnie obniżyć użycie „świeżego” uranu, teoretycznie do 20-30 razy.